interviews met en voor jongeren

Onderwerpen
ADHD, Amerika, Baptistenkerk, Barista, Boeddhistisch klooster, Breekjaar, De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der laatste dagen, Ecologische leven, Ecolonie, Frankrijk, GGZ, God, Het Boek van Mormon, Osho, Syrië, Taizé, Taoïsme, YouTube, achterstandswijk, asperger, autisme, beelddenken, bijzonder onderwijs, boeken, burn-out, coaching, community, crisis, depressie, drugs, drugssmokkel, dyslexie, etiketjes, geloof, gevangenis, gevoel, hooggevoeligheid, jeugdhulpverlening, kinderen, koffie, leefgemeenschap., leerplicht, liefde, luisteren naar je hart, maatschappelijk werk, meditatie, mode, nieuwe generatie, nieuwetijdskinderen, onderwijs, ontleren, onzekerheid, pesten, reizen, religie, retraites, schrijven, spiritualiteit, stage, van jezelf houden, vluchtelingenwerk, vrije school, vrijheid, yoga, zelfontwikkeling, zendeling,

Recente interviews Archief

Marcel: “School brengt heel veel dingetjes en informatie in de hoofdjes van de kinderen en dat leidt flink af van wat we echt in ons hart zijn.”

Marcel is 36 jaar, maar hij ziet en beleeft alles door de ogen van een kind. Hij laat ons zien hoe ons denken in de weg kan staan, waardoor we niet meer naar ons hart luisteren.

Op een vroege maandagmorgen rijd ik naar Roermond om Marcel Stegers te gaan interviewen. Aangezien ik bij hem om de hoek ben geboren, rijd ik er bijna blindelings naartoe. Als ik de auto parkeer, staat hij boven in het raam en zwaait uitbundig. En ook al hebben we elkaar nog nooit gezien, toch begroeten we elkaar met een dikke knuffel als hij beneden de deur opendoet. Hij neemt me via trappen en gangetjes mee naar zijn kamer 3 hoog. Een beetje zenuwachtig vertelt hij dat hij gisteren alles goed heeft opgeruimd. Dat is te zien. Wow, wat een gezellige en vrolijke kamer heeft hij. Een bed om te slapen, een bank om te zitten en een bureau met een computer en drie beeldschermen, want van schrijven en mooie dingetjes maken wordt hij een gelukkig mens.

Hij vertelt honderduit. Over zijn ouders, over de kinderen uit de achterstandswijken waar hij mee speelt, over zijn speciale vriendje Miquel, waar hij een boek over heeft geschreven, over Lucas, een leraar Nederlands, die hem daarbij heeft geholpen, over de mensen van de bioscoop in Roermond, waar hij 10 jaar heeft gewerkt, totdat zij moesten sluiten, over zijn vroegere buurman, die een drukkerij heeft, kortom: er zijn heel wat mensen waar Marcel van houdt en die hem een warm hart toedragen.

Marcel is 36, maar functioneert beneden zijn kalenderleeftijd. Hij ging naar het bijzonder onderwijs en zat in een klas met autistische leerlingen. Na school ging hij werken in de bioscoop in Roermond. Daar heeft hij 10 heerlijke jaren gehad, maar helaas ging de bioscoop failliet. Nu heeft Marcel een Wajong uitkering en houdt hij zich vooral bezig met schrijven én met heel veel spelen en plezier maken met de kinderen uit de buurt.

Op 7-jarige leeftijd voelde hij al dat er iets niet klopte in de wereld. Toen hij een jaar of 10 was begon hij te schrijven over zijn gevoel, maar het duurde een heel aantal jaren voordat hij begreep wat hij schreef. Zijn kast staat vol met vooral spirituele boeken. Als hij in een boekwinkel is, voelt hij gewoon aan welk boek iets voor hem kan betekenen.

Kinderen zijn in zijn leven erg belangrijk. Hij ziet hoe ze door school of thuis niet zichzelf kunnen zijn en wil een steun voor hen zijn. Zo ontmoette hij ook Miquel, een jongen uit een achterstandswijk, die heel gevoelig is, maar thuis wordt grootgebracht met agressie en geweld. Het is prachtig hoe Marcel hierover vertelt. Hij oordeelt niet en begrijpt de ouders zelfs, ook al kan hij daar heel verdrietig van worden. Hij voelt feilloos aan hoe ons denken in patronen ons in de greep houdt en wij niet meer naar ons hart kunnen luisteren. Ook ziet hij hoe moeilijk mensen het zichzelf kunnen maken door zich zorgen te maken over iets waar ze geen greep op hebben. Hij heeft heel veel geleerd van de omgang met Miquel, zijn ouders en de hulpverlening en is daar zeer dankbaar voor.

Na het interview stel ik Marcel voor om zijn boek “Miquel, een juweel van licht” op te sturen naar mijn uitgever. Hij is opgetogen, nerveus, maar ook heel erg blij. We sturen samen een email met het manuscript als bijlage. Hij heeft er ontzettend veel werk aan gedaan. Naast het mooie verhaal over Miquel speelt hij met plaatjes, kleuren en lettertypes dat het een lust voor het oog is. Hij wil dan ook erg graag dat het precies zo uitgegeven gaat worden. Er is dus werk aan de winkel.

Wow, wat een heerlijke jongeman is hij. Hij straalt zoveel liefde uit, dat je er gewoon blij van wordt. Ik ga mijn uiterste best doen om hem met de uitgave van zijn boek te helpen.

Dankjewel Marcel voor dit prachtige interview!

De website van Marcel is: www.werkelijkgeluk.nl

<< Ga terug naar de vorige pagina